Dornröschen auf saarländisch – Teil 2

Dornröschen auf saarländisch

– Teil 2

datt große Feschd un wie et weida gett

En groß Feschd, datt heischd bei Königs wirklich en GROß Sach.
Nit vagessen, nôh sovill Johren hat da Könich endlich die Chance , sich se präsentieren mit seinem Kind – lichen Erfolg.
Un datt losst er sich nit nur eppes koschden, er losst sich aach de Vorbereitungen nit aus da Hond hollen.
Sein Königin, die hallda jetzt gonz hoch. Un die soll sich aach schonen. Im Schdillen denkta aach, nit nur schonen, ach eppes for de Figur machen. Schließlich, wenn datt Feschd is, soll alles schdimmen.

Frau Königin sitt die Sach locka un denkt, * donn mach moll , en Monn is en Mon un en Könich is en Könich . De wirschd schunn wissen, watt de willschd. Mir sollet recht sinn *
Un da Könich hat beschloss, dass er et richdich krachen losst. Alles wat Rong un Nomen hat stett uff da Inladungslischd – un mit der gänn jede Menge Botschafter durchet Lond geschickt- Koschden schbillen kän Roll. Watt will ma ach machen, ohne Telefon un Computer. Noch niddemoll de Poschd haddet gänn. Obwoll, mit der wäret ach nit schnella gong wie so, mim Pärd.
Un so sitzt da Könich bei seinen Lischden, schwätzt mim Koch iwwat Essen, mim Hofmarschall iwwa de Dekoration, un halt ach noch en Casting ab, um de beschde Sänga un Gaukla ôngaschieren se kinnen.
Un wie –a- grad so ment, a hett on alles gedenkt un will sich beruhicht uff seinem Thron zricklehnen, fäll dem siedend heiss eppes in. Da Schwäs brich dem aus, et Herz schlaht ausem Tackt. Er is nit weit vunem Infarkt wech. Un nit nur datt. Datt gonze entwickelt sich zu einer Panikattacke de Lux.
Datt gonze Schloss stett kopp, so eppes schwätzt sich jo schnell rum.- Da Koch kummt midem Kamillentee, da Dokta mit-a Beruhigungs Spritz, da Sternendeuter biet en Horoskop ohn…………
Bis de Königin all rausschmeisst, weil datt Klään gonz unruhich gän is. Se zwingt de Könich sich moll hinsesitzen, gibt ihm en Cognac un massiert em de Nacken.
So saht se , vazehl, watt is los ? Wo hängdet donn.
Da Könich stöhnt un quärt un will mit da Schbrôch nit so richdich raus. Erschd wie sein Frau en biss chen feschda massiert, reisst –a – sich sesommen un fängt ohn se beichden.
!!!!! Ich honn vagess die 13 Feen inseladen. *
Doh lacht de Königin. Ach du. Mach da moll kän Sorjen. Datt honn mir Frauen schun long unnanonna gerejelt. Die sinn gelaht un honn ach all zugesaht.
!!!!! Awwa datt is jo noch nit alles , jommat da Könich. De wäschd dat Schlimmschde jo noch nit.
Ja unn , watt donn noch…………
Da Könich hollt dief Luft. Vor 13 Feen honn ma jo 13 goldene Tella gehadd.
Gehadd ?
Gehadd.
Vor kurzem wor de Kasse en biss chen Mau, dô honn ich ähnen Tella inschmelzen geloss. Jetzt hon ma nur noch 12.

13 Frauen, ähn wichdicha wie die onna, un nur 12 goldene Tella. Schlimma konnet nit kummen.
Ma muss siehn, watt voren Position die Damen in da Gesellschaftsordnung hôden. Die hôden Bestimmungsrecht. Kän Mensch hat sich getraut, denen se widdaschbrechen. So ähnlich, wie heidsedachs beim Elisabetten Verein odda in da evangelisch Frauenhilf.
Die sohn aach, watt sich geheert un watt nit.
Un jetzt ?
Kään Lösung in Sicht. Wedda beim Könich noch bei seina Frau.
Se iwwalehn hin un her, un kummen nur zu ähne Lösung. * Ma missen ähn ausladen. Om beschden die, die om weidschden wech wohnt. Vielleicht kummen ma jo durch damit. *
Un so machen se datt ach. Se schreiwen en Brief , vun wejen doch nur en klän Feia, weil et da Königin nit so gutt gett. Se hat en Wochenbettdepression, un blah , blah , blah…….
Se lossen et ähnfach druff ohnkummen.
Et gibt jo ach noch jede Menge se richden un se rejeln. Jeda, der schunn moll en Imms ausgericht hat, wäs datt. Un, konn sich vorschdellen, watt dat im Könichsrohmen heischd. Ob doh genuch in da Kass is ? Odda ob hinnaher noch meh goldene Tella missen drohn glawen.
Awwa der Daach kummt, alles is gericht.
Der offizielle Teil nimmt seinen Lauf.
Jeda hofft, dass die Etikette nit allzu long dauan, et A un O is jo doch die Feia. Essen un Drinken, Musik un Programm.
Datt Essen aus da Kich riecht währen da Daafzeremonie bis in de Kabell un jeda rutschd unruhich um Schduhl rum.
Wenn ähna moll en bisschen konzentriert wär, odda gäng sich moll rumluhn, gesäng a en Monn – blond, blaue Auen, Waschbrettbauch, stolz, nit se alt un nit se jung…………………. In da hinnaschd Reih stehn. Un wenn ähna noch genaua gluhn gähng, gesäng a ach de vaschmitzden Blick zwischen ihm un da Königin
Wenn
Nix wenn ………………..
Also, em Brunhilde genonnt Reeschen laaft dat geweihde Wassa iwwa de Kopp, datt hat zur Folge, dass et en bisschen quakt, wie son kläna Frosch. Awwa, schlecht der Mensch, der schlechtes denkt.
Der scheene Kerl in da hinnaschd Reih zwinkat noch ähnmoll un gett donn zaht aus da Kirchendier.
Om Schluss vum Gottesdienschd saht jeda, Patt un Godé watt on soa Kindaaf vunnem valongt wird
Un donn gett ma inclusive Bischof zum gemiedlichen Dähl iwwa.

 

Wenn Dir das Mitmach-Portal:   SAARLÄNDISCHE DORFZEITUNG  und Ihre Inhalte gefallen,  dann mach doch einfach mit.

Sende Deinen Beitrag oder Fotos an : e-mail@saarlaendische-dorfzeitung.de

 

 

Wenn Dir die Dorfzeitung gefällt, teile diesen Beitrag

Schreibe einen Kommentar